ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ

• Έχουν περάσει γενιές και γενιές μαθητών που μεγάλωσε μαζί μας από το 1974 και συνεχίζουμε ακόμη να προσφέρουμε, όπως πιστεύουμε και όπως μας έχετε δείξει με την προτίμησή σας και την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια.

• Πάντοτε ήμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε δυο φροντιστήρια σε ένα, τα:
ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ & ΜΕΛΕΤΗΣ – Ντίνος Ζαφειρόπουλος και Σια Ο.Ε καθώς και το
ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ – Σοφία Τερεζάκη, χαμηλών τόνων, χωρίς τυμπανοκρουσίες για τις επιτυχίες των μαθητών των φροντιστηρίων μας, γιατί πιστεύουμε ότι το μερίδιό μας στην επιτυχία ενός μαθητή μας είναι ελάχιστο σε σχέση με την προσπάθεια που καταβάλει ο ίδιος ο μαθητής και επομένως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καπηλευόμαστε την προσπάθειά του και την επιτυχία του για να διαφημιστούμε.
Επί πλέον κρίνουμε ότι είναι αναξιοπρεπές προς ένα μαθητή που οι συγκυρίες ή αν θέλετε η τεμπελιά του για κάποιους λόγους, τον οδήγησαν στην, ας την πούμε, αποτυχία, να του το θυμίζουμε. Έτσι δεν δημοσιεύουμε ποτέ πίνακα επιτυχόντων, κάτι που απαγορεύεται εξάλλου από πάγια εντολή του Υπουργείου Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων.

• Το 1985 παρουσιάσαμε, παράλληλα με το φροντιστήριο που λειτουργούσαμε στην οδό Μαντζαγριωτάκη, τη νέα μορφή φροντιστηρίου στη λεωφόρο Θησέως, με το μάθημα των επτά ή οκτώ το πολύ μαθητών στο οβάλ τραπέζι και τον καθηγητή καθισμένο στο ίδιο επίπεδο με τον μαθητή. (Κάποιοι μάλιστα το διαφημίζουν σήμερα, λες και ανακάλυψαν μετά τόσα χρόνια την λύση όλων των προβλημάτων !).
Το σκεπτικό που μας οδήγησε στο να είναι ο καθηγητής στο ίδιο ύψος με το μαθητή ήταν να μπορεί ο καθηγητής να κάνει το μάθημά του μόνο με τη γνώση του και όχι με τον όγκο του και τους θεατρινισμούς του, όπως μέχρι τότε συνέβαινε.
Ακόμη ακολουθώντας μελέτες που είχαν γίνει, χρησιμοποιήσαμε την Κλασσική μουσική (ειδικά κομμάτια) στην εκπαιδευτική διαδικασία. (Πιστεύουμε κάποιος να το ανακαλύψει και να το διαφημίσει τα επόμενα χρόνια !).
Τα αποτελέσματα σε συνδυασμό πάντοτε με την ποιότητα του μαθήματος ήταν και συνεχίζουν να είναι άκρως εντυπωσιακά.

• Το περιβάλλον, η ποιότητα του μαθήματος, η συνεχής επανάληψη και τα διαγωνίσματα του Σαββάτου με θέματα κάθε φορά επιπέδου εξετάσεων, πιστεύουμε και το διαπιστώνουμε συνεχώς, ότι κάνουν το μαθητή να προσπαθεί συνεχώς να γίνει καλύτερος, βέβαια όχι δίχως κούραση.
Αλήθεια, δεν έχω καταλάβει: το διαγώνισμα που διαφημίζεται ως προσομοίωση τι νόημα έχει; Είναι δυνατόν το παιδί να γράφει διαγωνίσματα στο φροντιστήριο και να είναι στην ίδια κατάσταση με αυτήν που θα βρεθεί στις Πανελλήνιες και μάλιστα αυτό να διαφημίζεται; Εκτός αν δεν αναφέρονται στη ψυχική κατάσταση του μαθητή, αλλά στο επίπεδο των θεμάτων. Τότε όμως, κάποιος έχει να παρατηρήσει, μόνο το διαγώνισμα της προσομοίωσης είναι επιπέδου εξετάσεων; Τα διαγωνίσματα που γράφουν τα παιδιά όλο το χρόνο δεν είναι επιπέδου εξετάσεων; Μήπως όλο αυτό είναι ένα διαφημιστικό τέχνασμα;

• Ας αναφερθούμε και σε κάτι τελευταίο. Ποτέ δεν είπαμε κακή κουβέντα στα παιδιά ή στους γονείς και δεν φερθήκαμε ποτέ αντιεπαγγελματικά σε άλλους συναδέλφους. Και από τους συναδέλφους δεν μπορούμε να πούμε ότι ακούστηκε κακή κουβέντα για μας. Καθένας έκανε τη δουλειά του όπως νόμιζε καλύτερα, χωρίς, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, να ασχολείται με το τι κάνουν οι άλλοι.
Τα τελευταία όμως χρόνια, και πριν ακόμη από την οικονομική κρίση και περισσότερο τώρα που η κρίση είναι στο απόγειό της κάποιοι, όχι πολλοί, έδειξαν το πρόσωπό τους.
Ένα πρόσωπο αποκρουστικό, όπως και η εποχή μας, χωρίς ηθικά ερείσματα, χωρίς ντροπή, με κουτσομπολίστικη συμπεριφορά, μη έχοντας να πουν τίποτα κακό για την ποιότητα της δουλειάς συναδέλφων, μια και αυτοί δεν είχαν ούτε θα έχουν ποιότητα στη δουλειά τους, γιατί δεν ήταν ποτέ δάσκαλοι, αλλά μαγαζάτορες, κατηγορούν τους άλλους ή ότι είναι μικροί και άπειροι ή (ειδικά εμάς) ότι είναι ακριβοί, ότι δήθεν δεν ενδιαφέρονται αν έχει χρήματα ο κόσμος, ενώ αυτοί είναι οι μόνοι που ενδιαφέρονται και πονούν για την κατάσταση του κόσμου, τρομάρα τους.

• Εμείς πράγματι είμαστε ακριβοί, όχι όμως στα δίδακτρα, όπως διατυμπανίζουν, αλλά στην ποιότητα της δουλειάς μας και δεν πρόκειται ποτέ να πουλήσουμε αυτήν την ποιότητα στο βωμό του κέρδους.

• Συγνώμη για το ύφος, αλλά δεν μ’ αρέσει αυτή η κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί στην κοινωνία μας και δεν θέλω να αρχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας. Αν κάποιος είναι τρωκτικό σ’ οποιονδήποτε χώρο, πρέπει να απομονώνεται γρήγορα, πριν προλάβει να μολύνει και τους άλλους.